فارس: مجموعه تلویزیونی «باخانمان» به کارگردانی برزو نیک‌نژاد و تهیه‌کنندگی زینب تقوایی که اواسط مردادماه در شمال تهران تصویربرداری خود را آغاز کرد قرار است از ۹دی‌ماه روی آنتن شبکه سه سیما برود. اگرچه تصویربرداری این سریال که طنزی اجتماعی است تا اواخر دی ماه ادامه دارد اما شبکه سه تصمیم گرفته است برای شب‌های زمستان یک سریال طنز را پخش کند. افسانه بایگان بازیگر نام‌آشنا یکی از بازیگران این سریال است که پس از دو سال با یک کار کمدی به تلویزیون بازمی‌گردد.

همشهری‌آنلاین: قسمت چهارم مستند «بوی خون» با عنوان «جاده مخصوص» با حضور جمشید هاشم‌پور منتشر می‌شود. در این قسمت هاشم‌پور برای نخستین بار از سریال «آقازاده» و نقش حاج‌حسن گفته است. این مصاحبه نخستین گفت‌وگوی مفصل هاشم‌پور پس از سال‌ها محسوب می‌شود که در آن درباره نگاه خود به بازیگری نیز توضیح داده است. پرونده ویژه چهارمین قسمت «بوی خون» به زدوبند در حوزه خودرو اختصاص دارد. در این بخش رئیس کمیته تحقیق و تفحص مجلس نهم، درباره مفاسد و اختلاس‌های حوزه خودرو صحبت کرده است. این مستند هر یک‌شنبه منتشر می‌شود.

مهر: «جیم کری» ستاره سرشناس سینما که مدتی در برنامه «پخش زنده شنبه‌شب» نقش «جوبایدن» را بازی می‌کرد با این نقش خداحافظی کرد. حالا که جوبایدن ریئس‌جمهور آمریکا شده، جیم‌کری دیگر نمی‌خواهد در نقش او به برنامه «پخش زنده شنبه‌شب» برود. بازیگر «احمق‌واحمق‌تر» این خبر را در توئیتر اعلام کرد. جیم‌کری در توافقی با عوامل این برنامه کمدی قرار بود که ۶هفته در نقش جوبایدن ظاهر شود و حالا با پیروزی بایدن قصد ندارد کارش را ادامه دهد. جیم‌کری معمای مگس روی سر «مایک‌پنس» را حل کرد!

مهر نوشت: حمیدرضاپگاه بازیگر سریال «خانه‌امن» در برنامه «ایرانیش» این پروژه را به‌دلیل سکانس‌ها و دیالوگ‌های طولانی سخت‌ترین کار خود در بازیگری عنوان کرد.

پگاه درباره بازیگرشدنش گفت: از کودکی که فیلم و سریال نگاه می‌کردم، خودم را جای قهرمان‌ها می‌گذاشتم و دوست داشتم قهرمان زندگی باشم که البته در واقعیت این اتفاق نمی‌افتد و فقط در بازی می‌توانیم قهرمان باشیم. وی در پاسخ به این پرسش که بیشتر چه نقش‌هایی را دوست دارد؟ عنوان کرد: نقش‌های چالش‌انگیز را بیشتر دوست دارم؛ اینکه شخصیت عجیب و غریب نباشد ولی فراز و نشیب داشته باشد.

او درباره میهمانی در شب یلدا توضیح داد: میهمانی نمی‌روم و میهمان هم دعوت نمی‌کنم. این کار در درجه اول احترام به خودمان و شعور خودمان است و درنهایت روز پرستار هم هست و باید ضمن تبریک باری روی دوش آن‌ها نباشیم. آن‌ها کنار خانواده نیستند، ما چرا زحمت آن‌ها را زیاد کنیم؟

پگاه درباره ایفای نقش‌های منفی نیز گفت: خیلی وقت‌ها مردم نقش‌ها را باور می‌کنند و بازیگر را به خاطر نقش منفی بازخواست می‌کنند که چرا این طور با افراد رفتار کردید! وی در بخش دیگری از سخنانش درباره سریال «خانه امن» گفت: این کار زحمت گروه و یک‌سال فیلم‌برداری بود و بازی در آن سخت‌ترین نقشی بود که تا به حال ایفا کرده‌ام. سکانس‌های زیاد و پردیالوگی در «خانه‌امن» تجربه کردم. بعد هم کرونا آمد و چند ماهی تعطیل بودیم ولی بعد از آن ۶ الی ۷ ماه هم با کرونا کار کردیم و خوشبختانه همه بچه‌ها بسیار رعایت می‌کردند.

این هنرپیشه در پاسخ به این پرسش که اگر در این شب‌ها کسی از شما دعوت کند که به خانه‌اش بروید چه پاسخی خواهید داد؟ گفت: چون هم خودم را دوست دارم و هم دوستانم را قطعاً پیشنهاد میهمانی را رد می‌کنم. کادر درمان در این یک‌سال خیلی اذیت شدند. من مناسبت‌ها را خیلی دوست دارم و عاشق چهارشنبه‌سوری، یلدا و عید نوروز هستم ولی در شرایط فعلی بهتر است که میهمانی نرویم و کار کادر درمان را سخت‌تر نکنیم.

کافه‌سینما: رسانه «ورایتی» در مطلبی از میان فیلم‌های اکرانی سال۲۰۲۰ بدترین فیلم‌های این سال را به انتخاب سردبیران سایت معرفی کرده است. شاید جالب باشد که برای برخی همان‌طورکه دانستن بهترین فیلم‌های سال اهمیت دارد، فهمیدن اینکه بدترین فیلم‌ها و سریال‌های سال چیست نیز خالی از اهمیت نیست. این‌گونه همان‌طورکه با معرفی گزینه‌های برتر سینما طراز فیلم‌های سینمایی یک کشور مشخص می‌شود، در این گود رقابتی بازنده‌ها نیز روشن می‌شوند تا معلوم شود چه عواملی باعث شکست آنان در گیشه و عدم جذب مخاطب شده است تا دیگر فیلم‌ها به آن گرفتار نشوند. از سوی دیگر این موضوع از حیث تحلیلی نیز اهمیت دارد؛ زیرا بسیاری از این فیلم‌ها در ابتدا فیلم‌نامه یا طرح کلی داستانی و همین‌طور عوامل اجرایی درجه یکی دارند اما باز شکست می‌خورند. بررسی چرایی این افول‌ها مهم است. در هر حال چیزی که در سال‌های اخیر بیشتر به عنوان تمشک طلایی برای بدترین فیلم‌های سال معرفی می‌شود، امسال نیز توسط ورایتی به عنوان یکی از اصلی‌ترین سایت‌های سینمایی هالیوود معرفی شده است. یکی از نکات این فهرست فیلم «کاپون» با بازی «تام‌هاردی» است که به یکی از بدترین فیلم‌های ساخته شده درباره گانگسترهای آمریکایی تبدیل شد. هاردی در این فیلم با گریمی بسیار زننده نقش به شدت بدی را از سردسته مافیای آمریکا ارائه داد.

فیلم سینمایی «سراسرشب» از اسم تا رسم آن به‌نوعی صعود و سقوط پدیدآوردندگان آن محسوب می‌شود! «صعود» از این جهت که برای نخستین‌بار خود کارگردان در کنار یک نویسنده چیره‌دست اقدام به نویسندگی کرده و «سقوط» از این جهت است که جناب کارگردان نتوانسته ژانر مورد علاقه‌اش را به اثری جذاب تبدیل کند و تقریباً حاکی از افولی ویژه در کارنامه هنری اوست.

البته یادمان باشد که کارگردان فیلم سینمایی «سراسرشب» به عنوان نماینده طیفی که همواره سینما را به معنای «فرم» و «اصالت‌سرگرمی» شناخته، هرچند در ژانر نوآر، صاحب سبک است اما مشکلات جذب سرمایه در سینمای ایران کار را به‌جایی کشانده که درنهایت آثاری نظیر «پوپک و مش‌ماشاءاله» و «چشم و گوش بسته» را روانه سینما کرده است؛ آثاری که هدفی جز فروش در گیشه و کسب درآمد به واسطه ابزار سینما را نداشتند. پس جناب کارگردان پس از ساخت آثار تجاری، وقتی تصمیم می‌گیرد اثر مطبوعش را شخصاً برای نخستین بار بنویسد و کارگردانی کند، قطعاً نتیجه این تصمیم فیلمی بهتر از «سراسرشب» نمی‌شود. فیلمی که در سال۱۳۹۶ هجری‌شمسی ساخته شد اما به دلیل مشکلات اکران و احتمالاً عدم تمایل سینماداران به نمایش فیلم، در انبار خاک خورد تا اینکه در شرایط کرونایی و بی‌رغبتی تولیدات برای عرضه در فضای مجازی نهایتاً به صورت اکران آنلاین در دسترس عموم قرارگرفته است.

یکی از دلایل عدم استقبال از فیلم سینمایی «سراسرشب» احتمالاً به همان ویژگی ژانر نوآر بودن آن برمی‌گردد؛ ژانری که صرفاً پیرامون فرم صحبت می‌کند و شهری‌ترین و اروپایی‌ترین ژانر است و برخلاف دیگر ژانرها مانند وسترن که آمریکایی‌ترین ژانر است به‌راحتی می‌شود آن‌ها را تعریف و طبقه‌بندی کرد. سبک نوآر همواره حالتی ابهام‌آمیز،گنگ، معماگونه و معترضانه دارد و در برابر هرگونه طبقه‌بندی مقاومت می‌کند. این درحالی است که در دوره کلاسیک، بیشتر فیلم‌های این سبک به‌عنوان ملودرام شناخته می‌شدند.

در این میان «ساموئل‌خاچیکیان» با فیلم سینمایی فریاد نیمه‌شب، شناسنامه قبل انقلابِ ژانر نوآر محسوب شده و بعد از انقلاب نیز «فریدون‌جیرانی» این مسیر را دنبال می‌کند حال آنکه شخصیت‌هایی چون «فرزادمؤتمن» هم سینما را فقط ژانر نوآر می‌داند که فیلم سینمایی «باج‌خور» را می‌توان نمونه بارز این تفکر قلمداد کرد؛ تفکری که قیود ویژه‌ای را بر کارگردان آثار حاکم کرده است. به عنوان مثال عموم ایشان را مقید می‌سازد تا شخصیت‌های به تصویرکشیده شده در ژانر نوآر را به‌نحوی بازنمایی کنند که روزی دوبسته سیگار فقط به صورت تفریحی بکشند! تصویرسازی عمومی ویژه‌ای که نمونه آن در فیلم سینمایی باج‌خور وجود دارد یا حضور زن اغواگر یا همان «فم‌فاتال» که به‌عنوان یکی از اصول لاینفک و احکام اصلی در روایت‌گری ژانر نوآر محسوب می‌شود و شخصیت اصلی را وارد ماجرایی پیچیده کرده و در آخر هم باعث نابودی شخصیت مرد داستان می‌شوند. اصلی به شدت عمومی و فراگیر که نمود بارز آن را می‌توان در حضور و بازی نیکی کریمی در فیلم سینمایی باج‌خور مشاهده کرد.

به‌طورکلی می‌توان دنیای فیلم‌های ژانر نوآر را دنیایی سراسر پلشتی و سیاهی دید که در آن شک و توطئه موج می‌زند. دنیای بی‌اعتمادی؛ دنیایی سراسر ریا و خشونت، انحرافات اجتماعی، زنان فریب‌کار، سرقت و کشتن که جزو هسته مرکزی این نوع فیلم‌ها به شمار می‌رود. البته باید توجه داشت که ژانر نوآر به هیچ عنوان ژانری ظاهر و بی‌استفاده نیست و هنر متعهد ایرانی قطعاً می‌تواند از این ژانر استفاده‌های مطلوب کند و از مؤلفه‌های سیاه آن را برضد طاغوت و نظام‌های استکبار بهره‌برداری کرده و سیاهی‌های ساواک اشراف و مادی‌گرایان را نشان داده و حتی سبک زندگی غربی را با استفاده از این ژانر به چالش بکشد. اما متاسفانه عموم کارگردانان وطنی معمولاً با تمسک به این ژانر، به‌دنبال ژست و فیگور شبه‌روشن‌فکری خود بوده و اساساً دغدغه‌ای برای استفاده هدفمند از این سبک فیلم‌سازی در راستای مقاصد کلی خود ندارند و عموماً ترجیح می‌دهند در راستای تکمیل فهرست هنری خود یک‌بار هم ژانر «نوآر» را تجربه کنند!

توجه به این نکته ضرورت دارد که ژانر نوآر در سینمای غرب هنری پوزیشن است و غیرمعترض و افشاگرانه؛ با این همه در صعنت سینمای ایران این ژانر همواره در محتوا بسیار ناکارآمد و زننده و غیرتمییز و متلک‌گو ارائه شده است. از این جهت کارگردانان وطنی معمولاً با این ژانر، ژست و فیگور مؤلف بودن می‌گیرند؛ فارغ از اینکه هیچ خلاقیتی هم در کار نیست و اثرشان تقلید و ملغمه پُست‌مدرنی داشته و کلاژ بی‌سروته محسوب می‌شود! از این رو می‌توان ارجاعات گوناگونی را در فیلم سینمایی «سراسرشب» یافت که از سینمای روشن‌فکری غرب وام گرفته و قابل‌شناسایی هستند.

کارگردان در فیلم سینمایی «سراسرشب» سعی کرده از دیالوگ‌های مشهور تاریخ سینما الهام بگیرد و آن را در قالب گفت‌وگوهای دونفره مطرح سازد و از طرفی افراط در استفاده از دیالوگ‌های قصار موجب شده تا روند فیلم شبه‌فانتزی به نظر برسد و اثر را از نفس بیندازد.

منبع: سینماپرس

برگزیدگان نخستین جشنواره ملی عکس سالمندی «مثبت‌شصت» با برگزاری آیین اختتامیه این رویداد معرفی شدند. «مثبت‌شصت» عنوان جشنواره عکس با محوریت سالمندان بود که به همت معاونت اجتماعی سازمان فرهنگی، اجتماعی و ورزشی شهرداری اصفهان، کانون عکس انجمن سینمای جوانان اصفهان و بنیاد فرزانگان محبت به صورت ملی برگزار شد.

آیین اختتامیه نخستین جشنواره عکس مثبت شصت با حضور حداقلی دست‌اندکاران برگزاری آن در موزه هنرهای معاصر اصفهان برگزار و این آیین به صورت آنلاین از صفحات اینستاگرام جشنواره و کانون عکس انجمن سینمای جوانان اصفهان پخش شد.

در بخش آزاد این جشنواره مهرزاد مقصودیان، افشین آذریان و آرشیده شاهنگی رتبه‌های اول تا سوم را کسب کردند و در بخش ویژه نیز مقام‌های اول تا سوم به پژمان مولایی، محسن کابلی و بابک مهرافشار رسید. به نفرات برگزیده جشنواره عکس «مثبت شصت» به ترتیب دو میلیون و 500 هزار تومان، دو میلیون تومان و یک میلیون و 500 هزار تومان جایزه نقدی تعلق گرفت.

مدیرعامل بنیاد فرزانگان محبت در اختتامیه این جشنواره با بیان اینکه پنجره جمعیتی کشورمان با شیب تندی به سمت سالمندی می‌رود اظهار داشت: سالمندی جمعیت می‌تواند یک چالش بزرگ برای هر کشوری باشد چون منابع آن کشور بیشتر صرف موضوعات درمانی و خدماتی سالمندان می‌شود و کشور از اهداف بلندمدت خود دور می‌ماند.

حامد آقاجانی، با بیان اینکه هر تغییری ابتدا باید در مردم رخ دهد و سپس به مسئولان برسد تا شاهد تغییرات ساختاری در کشورمان باشیم افزود: با توجه به اهمیت دوره سالمندی و در جهت تکریم سالمندان، بنیاد فرزانگان محبت که رویکرد فرهنگی مشهودی دارد پیشنهاد برگزاری جشنواره عکس مثبت شصت را ارائه داد که با استقبال معاونت اجتماعی سازمان فرهنگی، اجتماعی و ورزشی شهرداری اصفهان مواجه و این جشنواره با همکاری کانون عکاس اصفهان برگزار شد.

وی تأکید کرد: از نظر وجود مجموعه‌های غنی عکس سالمندی در کشور دچار خلأ هستیم و این بنیاد با برگزاری جشنواره مثبت شصت تلاش کرده این کمبود را جبران کند.

وی با بیان اینکه نگاه به سالمندی باید در جامعه تغییر کند ادامه داد: در جشنواره مثبت شصت علاوه بر بخش آزاد، بخش ویژه سالم«ندی، سنین طلایی» را تعریف کردیم تا نگاه افراد به پدیده سالمندی از نگاه کلیشه‌ای کنونی به سوی نگاهی مثبت‌تر سوق پیدا کند؛ چون هم‌اکنون نگاه‌مان به سالمندی مساوی با فرتوتی، ناتوانی و درماندگی است در صورتی که افراد در این دوره می‌توانند به کارهای مورد علاقه و ارتباطات خود بپردازند که می‌تواند به پیشگیری از مشکلات دوره سالمندی کمک کند. وی با تأکید بر لزوم تولید محتوا درباره دوره سالمندی در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی گفت: قصد داریم جشنواره مثبت شصت را در سال‌های آینده نیز ادامه دهیم و امیدوارم نهادهایی مانند شورای ملی سالمندان و وزارت‌خانه‌های مختلف از این جشنواره حمایت کنند.

در ادامه این مراسم شهرام احمدزاده، عضو هیئت داوران این جشنواره بیان کرد: تعداد زیادی عکس به دبیرخانه جشنواره مثبت شصت رسید که کیفیت بالای آن‌ها،کار انتخاب آثار برتر را برای هیئت داوران جشنواره مشکل کرده بود. یکی از محسنات این جشنواره نیز معرفی عکاسان جوان و علاقه‌مند به هنر و اضافه شدن آن‌ها به این حوزه بود.

وی ادامه داد: نیاز به آرشیو عکس به‌روز که روزمرگی افرادی که در این کشور زندگی می‌کنند را به تصویر بکشند، یکی از نیازهای اساسی است و برگزاری جشنواره‌های عکس می‌توانند این نیاز را برطرف کند.

عضو هیئت داوران جشنواره عکس مثبت شصت اضافه کرد: آفتی که گاه جامعه عکاسی به آن دچار می‌شود، دنباله‌روی و عکاسی‌کردن مشابه عکاسان موفق است. این امر به خود عکاس آسیب می‌زند چون نگاه او محدود می‌شود. عکاسی هنری متعالی است که باید بیان بیرونیِ درون هنرمند باشد و اگر عکاسی می‌خواهد هنرمند باشد باید از خودش چیزی به عکس اضافه کند. بیشتر آثار منتخب جشنواره عکس‌هایی بود که عکاسان در خانه‌های خود و از سوژه‌هایی که می‌شناختند ثبت کرده بودند که باعث می‌شود تجربه زیسته و درونی عکاس با هم پیوند بخورد.

پژمان نظرزاده‌آبکنار دیگر عضو هیئت داوران جشنواره عکس «مثبت‌شصت» در این آیین اظهار داشت: برگزاری جشنواره‌هایی از این دست و استمرار آن‌ها، مخصوصاً در شرایط فعلی که جهان وضعیتی آخرالزمانی را طی می‌کند مغتنم و مفید است.

نظرزاده ابراز امیدواری کرد: جشنواره عکس «مثبت‌شصت» جشنواره‌ای ادامه‌دار باشد؛ همان ویژگی که برخی از جشنواره‌های عکس در ایران فاقد آن هستند.

در پایان نیز وحیدمومن‌زاده، دبیر جشنواره عکس «مثبت‌شصت» گفت: فراخوان این جشنواره ۲۵تیرماه امسال منتشر شد و شرکت‌کنندگان تا ۲۰شهریورماه برای ارسال آثار خود مهلت داشتند که به دلیل استقبال و درخواست‌های زیاد تا ۲۵شهریورماه تمدید شد.

وی تصریح کرد: داوری آثار از سوم مهرماه در موزه هنرهای معاصر اصفهان آغاز شد اما به دلیل محدودیت‌های کرونایی نتوانستیم نمایشگاه آثار منتخب این جشنواره در موزه هنرهای معاصر را به طور کامل برگزار کنیم و این نمایشگاه تنها چند روز برقرار بود. دبیر جشنواره عکس «مثبت‌شصت» با اشاره به نمایش این آثار در گذر فرهنگی چهارباغ به مناسبت هفته نکوداشت اصفهان گفت: با وجود محدود شدن کار عکاسان به دلیل شیوع کرونا، تعداد و کیفیت آثار ارسالی بسیار خوب بود.

جشنواره ملی «حماسه‌گویان» که از سوی حوزه هنری استان اصفهان برگزار می‌شود اهداف خاصی دارد و همین خصیصه آن را متمایز کرده است. برخی از اهداف جشنواره عبارتند از: جلوگیری از تحریف یا به فراموشی سپردن میراث گران‌بهای انقلاب اسلامی و دفاع مقدس، بهره گرفتن از زبان هنر در تبیین و ترویج مبانی و ارزش‌های فرهنگ پایداری، ترویج فرهنگ کتاب‌خوانی توسط دانش‌آموزان، جمع‌آوری و نشر خاطرات شفاهی دفاع هشت ساله، زمینه‌سازی برای بروز و ظهور خلاقیت‌ها، شناسایی و معرفی استعدادها و ظرفیت‌های مطلوب، زمینه‌سازی در جهت تقویت و تحکیم پیوند میان نسل‌ها، القا و انتقال رشادت‌ها و حماسه‌های رزمندگان و ایثارگران هشت سال دفاع مقدس به نسل جوان با بهترین زبان و ابزار، زنده نگه داشتن یاد و نام شهدا و یادگاران هشت سال دفاع مقدس به‌عنوان قهرمانان ملی و الگوسازی از آنان و حفظ آرمان‌ها و اصول انقلاب اسلامی و آرمان‌های دفاع مقدس با تکیه بر ابزار هنر. در غرب کشور،کردستان یکی از استان‌هایی است که از نزدیک با جنگ تحمیلی در ارتباط بوده؛ این استان رزمندگانی داشته که سال‌ها جان و مال و خانه و خانواده خود را درگیر دفاع از میهن کرده‌اند و خاطرات نابی دارند؛ به همین دلیل به گفت‌وگو با «شهرام‌ستاری» مدیر دفتر فرهنگ و مطالعات پایداری استان کردستان نشستیم و از حضور در جشنواره حماسه‌گویان پرسیدیم.

-        نظرتان درباره جشنواره چیست؟

به نظر من کار خیلی خوبی بود؛ انشاءاله هم به لحاظ کمی و هم به لحاظ کیفی به واسطه زحماتی که کشیده‌اید نتیجه زحماتتان را ببینید. به نظر من کار کار جدیدی در کشور بود.

-        نکته جالب این جشنواره چه بود؟

اینکه شما فراتر از استان خودتان نگاه کردید و اینکه خواسته بودید خاطرات خیلی کوتاه نهایتاً در 10دقیقه بیان شود جالب بود. کسی که در ایران زندگی می‌کند قطعاً اگر خودش هم در دفاع‌مقدس نبوده، خاطره‌ای از فردی که در دفاع مقدس حضور داشته شنیده است. این جشنواره هم از کسانی که در حماسه دفاع مقدس بودند خواسته بود تا خاطره بگویند و هم اشخاصی که خاطره‌ای از آن زمان شنیده بودند؛ بخش دانش‌آموزی هم به نوبه خود بخش ارزشمند و پسندیده‌ای بود چون گستره این کار کل کشور را دربرمی‌گرفت. امیدوارم جمع‌آوری این خاطرات، آثار درخور و ارزشمندی برای اسناد و آرشیو پرافتخار دفاع‌مقدس و تاریخ شفاهی باشد. مقام معظم رهبری در دیداری فرمودند: اگر کارهای دفاع مقدسی صدبرابر بشود ما آن موقع می‌توانیم از خودمان راضی شویم، این کار کمک می‌کند برای صد برابری شدن و بیشتر شدن این قضیه و جامه عمل پوشاندن به فرمایش حضرت آقا.

-        موضوعات کردستان چه چیزهایی بودند؟

سعی کردیم از پیش‌مرگان مسلمانِ کرد، رزمندگان و پاسداران مهاجری که در استان حضور داشتند دعوت کنیم تا خاطراتشان را بازگو کنند و ما از هر دو طیف خاطره داشتیم و موفق شدیم آن‌ها را برایتان ارسال کنیم.

-        در بخش دانش‌آموزی چه خاطراتی داشتید؟

یکی از زیباترین خاطراتی که برای شما ارسال کردیم در این بخش بود و مربوط می‌شد به یکی از ماموستاها که خودشان آن زمان دانش‌آموز بودند و از شهید متوسلیان خاطره‌ای داشتند از آن زمان که برای خود من هم خیلی جالب بود.

-        چگونه با این جشنواره آشنا شدید؟

ارتباط مستقیم با حوزه هنری داریم و همکاران اصفهان قبل از اینکه بحث رسانه‌ای شود به ما اطلاع دادند و از طریق فضای مجازی هم در جریان قرارگرفتیم.

-        پیشنهادی درخصوص برگزاری بهتر این جشنواره دارید؟

این جشنواره قابلیت این را دارد که هر سال برگزار شود و استان‌های دیگر هم با الگوگرفتن از شما و پررنگ‌کردن نقاط قوت و کم‌رنگ کردن نقاط ضعف می‌توانند این کار را ادامه دهند و انشاءاله همه بتوانیم به سرمنزل مقصود برسیم.